Za ojczyznę herbaty uchodzą Chiny- znana jest tam już prawie od 5 tysięcy lat, chociaż historia jej pierwszego parzenia owiana jest tajemnicą. Z Chin herbata trafiła do Japonii, gdzie narodziła się swoista ceremonia parzenia tego napoju. Do Europy herbata przybyła za sprawą holenderskich handlarzy, ale kunszt jej parzenia na wyżyny wznieśli Anglicy, dzięki którym narodził się słynny zwyczaj tzw. „five o’clock”.
W Chinach herbata znana jest już od kilku tysięcy lat. Jedna z legend dotyczących jej odkrycia mówi, że stało się to za sprawą mitycznego Cesarza Shennonga w 2737 roku przed naszą erą. Ów cesarz z powodów zdrowotnych pił jedynie gorącą wodę. Pewnego dnia, gdy odpoczywał w ogrodzie do naczynia z wodą wpadło kilka liści tajemniczego krzewu. Shennong uznał, że nowy napój ma bardzo przyjemny smak i aromat. Jednak pierwsze historyczne wzmianki o herbacie pojawiły się dopiero w III wieku naszej ery, a w VIII wieku powstało „dzieło herbaciane”- Chajing, czyli ksiega herbaty autorstwa Lu Yu. Chińczycy bardzo pilnie strzegli swojej herbacianej tajemnicy, jednak mnich DengyoDaishi w 803 roku zabrał nasiona tej rośliny do Japonii, gdzie picie herbaty stało się czynnością mistyczną. Następnie herbata powędrowała do Indii, a z nich do krajów arabskich.
Herbata na europejskich salonach
Przybycie herbaty do Europy w roku 1610 zawdzięczamy holenderskim kupcom. Byli oni zdumieni popularnością tego napoju w Kraju Kwitnącej Wiśni i aż do 1660 roku byli jedynymi importerami herbaty w Europie. W 1618 roku herbata pojawiła się także w Rosji, jako dar cesarza Chin dla cara Michała I Romanowa, a w 1658 roku trafiła do Anglii dzięki Thomas’owi Garraway’owi. Do Polski herbata przybyła z Francji w roku 1664, a pierwsze wzmianki o niej pochodzą z listów króla Jana II Kazimierza i jego żony Ludwiki Marii.
Angielskie herbaciarnie i słynne five o’clock
W roku 1660 Anglicy rozkochani w naparze postanowili założyć własne herbaciarnie i położyć kres monopolowi Holendrów. Jak tłumaczy ekspert ze sklepu Julius Meinl: „Anglicy sprowadzali nasiona aż z Pekinu, a ich zbiory uchodziły za najlepsze w Europie”. Dwa lata później król Karol II wprowadził praktykowany do dzisiaj zwyczaj picia herbaty- tzw. „five o’clock” lub „teatime”– oznaczający codzienne picie herbaty o tej samej porze. W połowie XIX wieku Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska rozpoczęła uprawy w Indiach. Początkowo herbata była szczególnie popularna w środowisku elit, ale z czasem zaczęli sięgać po nią przedstawiciele niższych warstw społecznych. Dzisiaj jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej lubianych napojów na świecie.