Badanie właściwości stali jest jednym z podstawowych elementów podczas produkcji i wytwarzania maszyn i urządzeń z wykorzystaniem stali. Odpowiedni dobór stali jest więc konieczny jeśli chce się wykorzystać ją w sposób jak najbardziej efektywny.
Technik badania właściwości stali jest wiele. Jedne ingerują bezpośredni w próbkę inne nie oddziałują na jego strukturę. Pierwsze z dostępnych badań to analiza składu chemicznego. Dokonuje się go za pośrednictwem dokumentów dostarczonych przez producenta stali. Wadą tej metody jest to, że nie zawsze takie dokumenty posiadamy lub nie zawsze są one dołączane do stali. Kolejna z metod to spektrometryczne iskrowe. W tej metodzie analizuje się skład chemiczny za pomocą spektroskopii emisyjnej. Analizie podlega widmo chemiczne występujących w metalu pierwiastków, które wystąpi po wzbudzeniu ich do promieniowania w wyniku oddziałania na materiał iskrą prądu stałego. Badanie przeprowadzane jest w osłonie gazu szlachetnego. Stosunkowo nowo powstała technologia to spektroskopia laserowa. Tutaj wzbudza się pierwiastki do emisji promieniem lasera, który bardzo szybko wykazuje jakie są parametry stali. Narzędzie jest ręczne a co za tym idzie można go wszędzie bez problemu używać. Badanie twardości metalu polega na wciśnięciu w niego element z bardzo twardego materiału z określoną siła. Na podstawie wgłębienia można oszacować jak twardy jest materiał. Badanie właściwości spawów to również ważny punkt o którym nie można zapomnieć. W działaniach eksperckich wykonywanych na istniejących konstrukcjach budowlanych, dla których konieczne jest ustalenie cech zastosowanych materiałów, badania takie umożliwiają wyłączenie ryzyka niepewności i możliwości popełnienia błędu przy ocenie rodzaju istniejącego materiału.
Jedną z metod badania właściwości metalu jest próba udarności. Polega ona na złamaniu próbki jednym uderzeniem młota wahadłowego. Następnie mierzona jest siła jaka była potrzebna do złamania próbki. Wynik próby stanowi wielkość pracy potrzebnej do złamania próbki lub jej stosunek do powierzchni jej przekroju poprzecznego w miejscu karbu. Młot składa się z ramienia które porusza się wahadłowo. Po ułożeniu próbki zwalnia się zablokowane ramię które uderza i łamię próbkę pod wpływem grawitacji. Młot posiada podziałkę z której można odczytać jaka energia została wygenerowana aby złamać próbkę. Nowoczesne młoty udarnościowe wyposażone są w urządzenia rejestrujące oraz mikroprocesory umożliwiające bezpośredni odczyt udarności i wydruk wyników prób. Wszystkie stosowane próbki mają jednakowe wymiary aby odczyty można było znormalizować i wyeliminować wszelkie błędy wynikające ze zróżnicowanych wymiarów. Dodatkowo określono również jakie muszą być spełnione warunki aby móc dokonać próby. Obostrzenia dotyczą temperatury próby, pomiaru cech geometrycznych oraz oceny pracy uderzenia i wyników. Wyniki prób są zależne od składu chemicznego danej próbki, materiały ciągliwe są bardziej narażone na wahania i błędy pomiarowe niż te które należą do grupy kruchych. Szczególnie niekorzystny wpływ na udarność wywiera obecność w strukturze kruchych faz. W wolnym tłumaczeniu oznacza to, że metal miękki jest wzmocniony twardymi ziarnami co dość intensywnie zmienia wyniki pomiarowe wykonywanych testów.